drwią niemiłosiernie nie tylko z osobliwej estetyki młodzieżowego dresiarstwa, z chamstwa kibiców piłkarskich orientujących się albo na zwykłą chuliganerkę, albo na faszyzm, ale także z tromtadracji solidarnościowych kombatantów: &lt;q&gt;"Nie zapomnijmy o ideałach sierpnia/o ludziach, którzy walczyli o wolność/o Kościele, który stał na straży polskości/ o odrowążu, który ostatecznie wyssał pijawkę zdrady &lt;gap&gt;"&lt;/&gt;. Ta martyrologiczna wyliczanka zostaje na końcu doprowadzona do absurdu: &lt;q&gt;"nie zapominaj o nagłych skrętach kuny/nie zapominaj o smutnych oczach drobiu/nie omieszkaj dać świadectwa polskości/bądź patriotą, zmyślnie produkując miód"&lt;/&gt;.<br>Solidarnościowa tradycja nie jest jedynym "sztandarem polskości", jaki daje się wykorzystać dla efektu groteski. Marcin Świetlicki ze