również i pod jego stopami, jest wszędzie wokół, niebo otacza ziemię i bohatera zawieszoną w przestworzach ochronną, kruchą "kulą kryształową".<br>Jedyna to w literaturze romantycznej niegeocentryczna ani antropocentryczna wizja wszechświata, która po niespełna dziesięciu latach zostanie rozwinięta pełniej już nie w dramacie, lecz w Genezis z Ducha. Oto z absolutu wywiedziony początek świata: &lt;q&gt;&#132;Duchy więc, które wybrały za formę światło, odłączyłeś od duchów, które obrały objawienie się w ciemności, i tamte na słońcach i gwiazdach, a te na ziemiach i księżycach rozpoczęły pracę form"&lt;/&gt;. Kosmos ogląda się jako nieskończoność "przestrzeni niewidzialnej" (pojęcie "niewidzialności" wydaje się tu bardzo ważne!), w której