jest obszernym notatnikiem o nierównej wartości, skomponowanym - podobnie zresztą jak Śmierć - na zasadzie tematu z wariacjami. Wypełniają ją pytania o własną drogę twórczą, krótkie szkice do opowiadań, marzenia o powieści i typowe dla Nowakowskiego obrazki z życia Polaków. Streszczone wątki fabularne zaprzeczają niejako potrzebie ich rozwijania. Jednocześnie uderza bolesna szczerość wyznań: walka z impotencją twórczą, z zanikiem Lust zum Fabulieren. W Karnawale i poście Nowakowski jest autorem w poszukiwaniu tematów, postaci, języka i "nadrzędnej treści", czyli po prostu sztuki. Motywy osobiste, podobnie jak poszukiwanie fabuły, obecne były w jego twórczości od dawna. Na przykład w Robakach, małej powieści traktującej o rozdzierającym