Filistynów. Rosło wówczas przekonanie, że tylko wódz o wybitnych uzdolnieniach wojskowych może wyzwolić lud spod przemocy, wódz, który wzorem królów ościennych zasiadłby na tronie królewskim. Słowem, panaceum na wszystkie nieszczęścia widziano w zjednoczeniu plemion w jedno wspólne państwo pod władzą silnego monarchy. Ów trzeźwy realizm polityczny zyskiwał coraz szersze kręgi wyznawców, w miarę jak przekonywano się, że arcykapłan ze swoimi ofiarami, modłami i nawoływaniem do pokuty jest w rzeczywistości bezsilny.<br>Do tych nastrojów przyczynił się także układ ówczesnych stosunków klasowych. Po zdobyciu Kanaanu wielu Izraelitów osiedliło się w miastach. W ten sposób powstała warstwa bogatych kupców, właścicieli ziemskich, urzędników, dowódców wojskowych