losu", gdyż "jest przekonany o swojej prawości, a jednocześnie pewny, że to Bóg Sprawiedliwy znęca się nad nim"; gdyż zwycięsko przechodzi "bezlitosną próbę wiary"; gdyż "osaczony przez Boga", ma odwagę "wystąpić w imię swej godności przeciw Bogu", wiedząc zarazem że "Bóg nic może istnieć przeciw człowiekowi". Syzyf Camusa z godnością "wznosi się ponad swój <page nr=31> los", gdyż jest świadomy jego tragizmu i absurdu; gdyż pokonuje go "pogardą", z sercem "wypełnionym samym wdzieraniem się na szczyt" (czyli "szczęściem"); gdyż zwycięsko przechodzi swoistą próbę niewiary w bogów, którzy skazali go na daremny i beznadziejny trud. "Cierpienia nie można pojąć ani wytłumaczyć, można je przyjąć