Goethe warknął groźnie, więc Kafka na wszelki wypadek odsunął się poza zasięg pięści.<br>- Znałem kiedyś takiego jednego kolesia. W banku pracował - ciągnął karzeł z bezpiecznej odległości.- Któregoś dnia przyszło do niego dwóch. Z wyrokiem śmierci. Facet piszczał i płakał, że jest niewinny, że to pomyłka, ale tych gnoi akurat to wzruszało. Powiedzieli, że ma tydzień, a potem go rozwalą.<br>Goethe przerwał głośnym beknięciem.<br>- I co? - zainteresował się suchotniczy Mann.<br>- Rozwalili go.<br>Zwalisty Wolfgang popukał się w czoło.<br>- I dlatego zło jest potrzebne?<br>Kafka spojrzał na niego z pogardą.<br>- Ten facet od urodzenia żył jak mysz pod miotłą. Przepraszał, że oddycha. Ale