tego, co raduje od tego, co przysparza smutku, refleksji niekiedy smętnych nad ludzkim losem, nad naszymi ludzkimi możliwościami. Dzisiaj stajemy tutaj w sposób bardzo uroczysty, przy bardzo odświętnym wyglądzie nie tylko tego kościoła ale także z przygotowaniem z wdzięcznością za 725. rocznicę istnienia tego kościoła jako miejsca spotkania się człowieka z Bogiem. Rocznica ta napełnia nie tylko satysfakcją i dumą, że jesteśmy obywatelami takiego, bardzo już wiekowego instytucjonalnego zgromadzenia ale równocześnie satysfakcją, że dochowaliśmy wierności przez tyle wieków dla Pana z ręki którego wyszliśmy, z ręki którego Łaskę bierzemy i do którego zmierzamy naszym życiem, oby jak najdojrzalszym..."<br>Mówiąc o historii, okresie