w formie trawestacji przeprowadzona, wydaje mi się, w tym właśnie przypadku, chwytem i niezbyt uczciwym - ilu spośród tysięcy potencjalnych krajowych czytelników Brylla zna wiersz, który jest podstawą trawestacji? - i niebezpiecznym dla samego jej autora: jeśli bowiem już dojdzie do zestawienia trawestacji z jej wzorem, porównanie ich czysto artystycznej jakości wypadnie z całą pewnością na niekorzyść Brylla). Ale argumenty w wierszu tym przedstawione są akurat niezbyt zręczne: teza, iż prawdziwe problemy Liliputów dostrzegalne są tylko z punktu widzenia karła, stoi w jawnej sprzeczności z faktem, iż bohater znany już nam jest z poprzednich wierszy jako może i karzełek, ale taki, który wspina się chyżo