się po drodze wody sodowej, to ci dobrze zrobi.<br>Po chwili został sam. Łagodny spokój trwał dokoła. Pachniała ziemia. Pachniały drzewa. Wiosna pachniała. Leciutka mgiełka bieliła się ponad stawem. Wysoko wśród drzew zatrzepotał przebudzony ptak. Zakuwikał sennie i natychmiast ścichł.<br>Mimo tłoku na sali i przyćmionych świateł czujne oko Słomki z daleka wychwyciło wysoką sylwetkę Puciatyckiego, zaledwie ten ze swoim towarzyszem wszedł do restauracji. Grubas sapnął i przychwycił pierwszego kelnera, który mu się pod rękę nawinął.<br>- Stolik dla hrabiego Puciatyckiego! Najlepszy, jaki jest. Trafił jednak na młodego chłopca, który od paru zaledwie dni pracując w "Monopolu" nie dość sprawnie umiał sobie poradzić