nauki i techniki podlega bardzo niedoskonałej kontroli. Prometeusz wpadł we własne sidła, by użyć metafory Jacquesa Salomona (1984). Niszcząca siła technologii, których stosowanie podporządkowane jest dążeniu do krótkoterminowego zysku finansowego i gospodarczego spowodowała tak znaczną degradację środowiska naturalnego, że rozsądna polityka ekologiczna stała się jednym ze światowych imperatywów. Stwierdzono to z naciskiem na Konferencji o Ziemi w Rio de Janeiro w 1992. <br>Nie spełniły się nadzieje na powszechny dobrobyt wiązane z postępem naukowo-technicznym. W 1930 r. Keynes spodziewał się, że problemy gospodarcze ludzkości zostaną ostatecznie rozwiązane w ciągu stulecia. Po ich rozwiązaniu ludzie, po raz pierwszy od chwili gdy się pojawili