organizację całości, a mianowicie strukturę 'absolutnie sprzecznej <br>samotożsamości'. W 'nihilizmie paradoksowym' zanegowana została transcendencja <br>jako rzeczywistość ponadzmysłowa znajdująca się obok wiecznego <br>stawania się lub ponad nim, ale istnieje aspekt ponadzmysłowy, którym jest <br>'immanentna transcendencja'. <br>&lt;page nr=308&gt;<br>Strukturą rzeczywistości, którą może kierować się myśl, jest 'logika <br>paradoksu', a prawda jest zgodnością z rzeczywistością, z tym że jest to <br>rzeczywistość 'absolutnie sprzecznej samotożsamości'. Prawdą jest więc <br>jedynie paradoks, czyli sąd sprzeczny jednowymiarowy. Ze struktury 'absolutnie <br>sprzecznej samotożsamości', w której "jedno jest wszystkim, a wszystko <br>jest jednym" wynika zasada współodczuwania ('wielkie miłosierdzie'), będąca <br>podstawą wszelkich etycznych wartości. Przepaść między myślą a istotą <br>rzeczywistości może być przekraczana, jeśli nastąpi