280), zauważył, że: &lt;hi&gt;przy całym kulcie prywatnej przedsiębiorczości, myślenie o polityce gospodarczej jest w powojennych Niemczech dalekie od zauroczenia wizją rynku jako Ťniewidzialnej rękiť, kierującej bez wysiłku czynniki produkcji ku optymalnemu wykorzystaniu&lt;/&gt;.<br>W toku dalszego wywodu przeciwstawiał takie stanowisko podejściu, które można określić jako "anglosaskie": &lt;hi&gt;Brytyjczycy i Amerykanie wychodzą często z założenia, że wiara w prywatną przedsiębiorczość pociąga za sobą analogiczną wiarę w rynek jako wszechpotężną siłę służącą dobru. Tymczasem niemieccy wyznawcy kapitalizmu nigdy nie mieli problemu z oddzieleniem od siebie tych dwóch rzeczy&lt;/&gt;.<br>Wracając do spraw polskich z lat 1989-1990 - pytanie, jaki rodzaj kapitalizmu rynkowego chce się zbudować, było rzadko