psalmów pochodzi od greckiego słowa "psallein'' (potrącać palcami struny). Nazwa "psalmos'' oznacza bądź instrument strunowy pochodzenia prawdopodobnie fenickiego, bądź też pieśń śpiewaną przy akompaniamencie tego instrumentu. Psalmy 6 i 12 rozpoczynają się wymowną uwagą: "na oktawę''. Niewątpliwie znaczy to, że ma im towarzyszyć akompaniament na ośmiu strunach. Wiele okoliczności przemawia za tym, że tekst rozkładano na pojedyncze głosy i partie chóralne. Każdy poemat stanowił przeto coś w rodzaju śpiewanej litanii czy antyfony, stanowiącej nieodłączny składnik najrozmaitszych obrzędów i ceremonii liturgicznych.<br>Autorstwo Dawida, jak już zaznaczyliśmy, należy zaliczyć do legendy. W wyniku analizy tekstowej dało się bezwzględnie ustalić, że większość psalmów nie mogła powstać