jego zarządzeń, którego mocą wszelkie dzieła sztuki będące w posiadaniu prywatnym i muzealnym "zabezpiecza się na rzecz ogółu". Dekret umyślnie sformułowany tak ogólnikowo, by dawał podstawę prawną dla wszelkiego rabunku. Dla pani gubernatorowej dystryktowej, która podobający się jej świecznik muzealny "zabezpiecza" we własnym mieszkaniu, dla pana architekta, który meble muzealne "zabezpiecza" znów u siebie, i tak w nieskończonej ilości wydań. Panowie &lt;name type="person"&gt;Koetgen&lt;/&gt; i &lt;name type="person"&gt;Horstmann&lt;/&gt; z "własnych" składów "dostarczali" urządzenia gubernatorowi. Meble i &lt;orig&gt;przystoje&lt;/&gt; "zakupywali" zaś u państwa, które je prawnie zabezpieczyło; "zakupiwszy" - "odprzedawali".<br>Nawet krąg &lt;name type="place"&gt;Dwory-Czatkowice&lt;/&gt; nie zamyka się piękniej od tej ulegalizowanej i sypiącej piękne dochody grabieży. Kiedy bowiem