rzeczywistości pracownicy na jednej posadzie, tyle że zatrudnieni na zasadzie umowy o współpracę między firmami, a nie umowy o pracę. Pracownik zatrudniony na tej zasadzie (to forma bardzo popularna np. wśród nauczycieli) ma nieco wyższe wynagrodzenie niż etatowa pensja, ale niewiele wie o życiu przedsiębiorcy na wolnym rynku: nie musi zabiegać o kontrakty, walczyć o znalezienie nabywców na swe usługi, czyli omija go cały marketing. Inny wariant pseudoprzedsiębiorczości to spółki "układowe", powołane do obsługi dużego przedsiębiorstwa - ktoś z dyrekcji zleca im intratne zadania, w zamian za cichy udział w zyskach. Wspominam o tym, bo początkujący często padają ofiarą iluzji złotych interesów