działających w środowiskach przemysłowych zajmowano się tak zwaną medycyną fabryczną. Komisje medycyny fabrycznej powstały przy towarzystwach w Łodzi, Częstochowie, Sosnowcu. Zabezpieczenie zdrowotności społeczeństwa należało do instytucji państwowych. Polacy (poza zaborem austriackim) nie mieli wpływu na akcje medycyny społecznej kierowane przez lekarzy urzędowych niemieckich i rosyjskich. Poza tym czynniki rządowe państw zaborczych nie były zainteresowane podnoszeniem stanu sanitarnego i zdrowotności społeczeństwa ziem polskich. W tej sytuacji towarzystwa lekarskie odegrały doniosłą rolę w rozwijaniu polskiej medycyny społecznej. W zaborze rosyjskim powstało towarzystwo specjalistyczne zajmujące się wyłącznie higieną. Było to Warszawskie Towarzystwo Higieniczne (1898–1939), które jeszcze przed pierwszą wojną światową posiadało oddziały