lampa. Twarze żołnierza i sprzedawcy pochyliły się ku sobie. Sprzedawca &lt;page nr=45&gt; miał rysy ptasie, coś z jastrzębia w drapieżnym kształcie nosa i wykroju warg, rude włosy nad czołem. Sękate palce na pudełku papierosów w świetle naftowego płomyka. Żołnierz wziął papierosy, zapłacił i odszedł. Sprzedawca cofnął głowę w głąb budki. Pewnie znów zabrał się do pisania swojej dzikiej, przejmującej powieści. Powieść ukaże się za dwadzieścia kilka lat i Paweł będzie miał w tym swój udział. Ale popioły autora rozwieje powstańczy wiatr.<br>- Pewien znajomy pan byłby skłonny pozbyć się dwóch miniatur. Połowa XVIII wieku. Bardzo piękne. Ale to rodzinna pamiątka, panie Apolinary.<br>- Wszyscy teraz mają