końca lat 50. aż do lat 80. jedynie budownictwo mieszkaniowe dawało szansę na zabudowę obszarów historycznych dzielnic. W zniszczonym Gdańsku w stosunku do <name type="place">Głównego Miasta</> określono, że ma być ono odtworzone jako dzielnica mieszkaniowa, w formach historycznych. W pozostałych czterech średniowiecznych zespołach miejskich - równolegle z remontami budowli monumentalnych dopuszczono do zabudowy o charakterze współczesnym. Z kolei, poczynając od lat 70. na niezabudowanych terenach w <name type="place">Głównym Mieście</>, w tym na nabrzeżu <name type="place">Motławy</>, wzniesiono budynki szczytowe, utrzymując dawną skalę, gabaryt i rytm historycznej zabudowy, ale operowano przy tym współczesną, jedynie nawiązującą do dawnej, formą. Równocześnie - szczególnie w rejonie ulicy Długiej i Długiego Targu