koniec prześledźmy wpływ zaburzenia <gap>, danego wzorem (1.60), na dwa stany tej samej cząstki, opisane funkcjami falowymi <gap>. Obie funkcje falowe transformują się w grupie C4 v zgodnie z tą samą jednostkową reprezentacją nieprzywiedlną A1. Jak obliczyliśmy w podrozdziale 1.8, energia stanu <gap> wynosi <gap>; łatwo też obliczyć energię stanu <gap>. Pod nieobecność zaburzenia <gap> energia stanu <gap> jest niższa od energii stanu <gap>. W miarę wzrostu zaburzenia (tzn. wzrostu parametru V0) energia Eb rośnie szybciej niż E33 i wydawałoby się, że poziomy energetyczne obu stanów przetną się dla pewnej wartości V0. Nie jest to jednak prawdą. Gdy energie obu stanów stają się porównywalne, musimy posłużyć się