tej samej cząstki, opisane funkcjami falowymi <gap>. Obie funkcje falowe transformują się w grupie C4 v zgodnie z tą samą jednostkową reprezentacją nieprzywiedlną A1. Jak obliczyliśmy w podrozdziale 1.8, energia stanu <gap> wynosi <gap>; łatwo też obliczyć energię stanu <gap>. Pod nieobecność zaburzenia <gap> energia stanu <gap> jest niższa od energii stanu <gap>. W miarę wzrostu zaburzenia (tzn. wzrostu parametru V0) energia Eb rośnie szybciej niż E33 i wydawałoby się, że poziomy energetyczne obu stanów przetną się dla pewnej wartości V0. Nie jest to jednak prawdą. Gdy energie obu stanów stają się porównywalne, musimy posłużyć się metodami rachunku zaburzeń dla poziomów zdegenerowanych, to znaczy obliczyć wartości energii