oraz Powieści z Pisma Świętego wybrane z ksiąg historycznych Starego Zakonu&#133; wydane w 1831 roku. Ostatnia praca stanowi znakomity przykład popularyzacji ksiąg Starego Testamentu i umiejętnego wydobywania z nich akcentów wychowawczych.<br> Pobyt Hoffmanowej na emigracji odbił się ujemnie na jej twórczości. Brakowało krajowej atmosfery, kręgu życzliwych ludzi, poparcia i zachęty, wystąpiły kłopoty wydawnicze. W roku 1833 pisarka melancholijnie zauważa: &#132;Prace literackie dawniej tyle mnie zajmujące, dziś prawie niczym, już dwa lata mija jak żadne moje pismo na nic się nie zdało; nie ustawam, zbieram, notuję, piszę, układam, ale mi się nie udaje nic wydać. Przy tym zdaje mi się