Typ tekstu: Książka
Autor: Błoński Jan
Tytuł: Forma, śmiech i rzeczy ostateczne
Rok: 1994
Hej ha, hej ha, hej ha!
GRUPA PAŃSKA (budzi się) Krzesełka lorda Blotton... (Dr 244-245)
Ostatnia sztuka Gombrowicza jest przynajmniej tak śmieszna jak Ferdydurke. Fajerwerk końca przypomina fajerwerk początku. Cokolwiek się o niej powie, nie przestanie być przede wszystkim operetką. Wybór formy miał dla Gombrowicza najwyższe znaczenie:
(...) Mnie zawsze zachwycała forma operetkowa, jedna z najszczęśliwszych, moim zdaniem, jakie wytworzyły się w teatrze. O ile opera jest czymś niemrawym, beznadziejnie wydanym pretensjonalności, o tyle operetka w swym boskim idiotyzmie, w niebiańskiej sklerozie, we wspaniałym uskrzydlaniu się swoim za sprawą śpiewu, tańca, gestu, maski, jest dla mnie teatrem doskonałym, doskonale teatralnym. Nic
Hej ha, hej ha, hej ha!<br>GRUPA PAŃSKA (budzi się) Krzesełka lorda Blotton...&lt;/&gt; (Dr 244-245)<br>Ostatnia sztuka Gombrowicza jest przynajmniej tak śmieszna jak Ferdydurke. Fajerwerk końca przypomina fajerwerk początku. Cokolwiek się o niej powie, nie przestanie być przede wszystkim operetką. Wybór formy miał dla Gombrowicza najwyższe znaczenie:<br>(...) &lt;q&gt;Mnie zawsze zachwycała forma operetkowa, jedna z najszczęśliwszych, moim zdaniem, jakie wytworzyły się w teatrze. O ile opera jest czymś niemrawym, beznadziejnie wydanym pretensjonalności, o tyle operetka w swym boskim idiotyzmie, w niebiańskiej sklerozie, we wspaniałym uskrzydlaniu się swoim za sprawą śpiewu, tańca, gestu, maski, jest dla mnie teatrem doskonałym, doskonale teatralnym. Nic
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego