o wiele trudniejsze niż w przypadku Ludwika XVII i Marii Antoniny. Trzeba by bowiem porównać DNA jądrowe. Inne niebezpieczeństwo takich badań to możliwość wykrycia pochodzenia niektórych z nich lub ich przodków z nieprawego łoża. Nie wzbudza to wśród królewskich potomków entuzjazmu do tego typu badań.<br><br>Także francuscy muzealnicy nie są zachwyceni perspektywą badań zawartego w obrazach DNA. Gdyby rzeczywiście stwierdzono w nich obecność królewskich serc, to monarchiści mogliby zażądać ich pochówku. A szkoda grzebać tak piękne obrazy. Poważną przeszkodę stanowiłyby jednak testamenty monarchów. Obaj wybrali bowiem wystawienie swych serc na widok publiczny. Tyle że nie w muzeach, ale w kościołach jezuitów