do przeróbek m.in. przez Gabrielę Zapolską (rękopis sztuki), zainspirowała także Wójcicką, która na kanwie powieści napisała w 1921 r. utwór Jan Kochanowski w Czarnolesie. Dzieło – jak pisze autorka – powstało pod wpływem zaleceń i wskazówek Brodzińskiego. Materiał do powieści gromadziła Tańska już od 1826 roku. Ostateczną wersję paryską zadedykowała autorowi Wiesława. Wstęp do biografii zawiera informację o założeniach programowych, które warto przytoczyć: „Jana Kochanowskiego pisałam dla wszystkich Polek, wszelkiego stanu i wieku, a najbardziej lubię wystawiać go sobie, jak będzie czytanym głośno po rozdziale w kółku rodzinnym w wieczór bądź zimowy, bądź w poobiedzie letnim w owych domach