korespondencja Voorheesa z prezydentem, dostępna dziś historykom. Otóż, w zamian za poparcie Voorheesa dla unieważnienia ustawy Shermana, Cleveland oddał mu do obsadzenia wszystkie stanowiska, jakie administracja federalna miała do dyspozycji na terenie stanu Indiana.<br>Po dwu miesiącach zażartych sporów w Kongresie wypracowano kompromisową formułę, którą przedstawiono Clevelandowi. Prezydenta to nie zadowalało. Był wściekły, walił pięścią w stół i krzyczał, że nie ustąpi. Dla prasy wydano komunikat, że prezydent nadal obstaje przy bezwarunkowym anulowaniu ustawy. Zachęciło to jego zwolenników do energicznego działania i 30 października 1893 r. ustawa Shermana została anulowana; w Senacie głosami 48:37, a w Izbie Reprezentantów 239:108