mrucząc jakieś przekleństwa uciekł na salę.<br>Humor jego popsuł się jeszcze bardziej, gdy zauważył, że hrabina Zamieszyńska, dająca zawsze dwa złote napiwku usiadła na rewirze Adama. "Żeby to raz, ale ona zawsze u niego siada. A wczoraj dała mu trzy złote." Była to jakaś dziwaczka. Kelnerzy widząc ją uśmiechali się zagadkowo i mówili coś do siebie.<br>Sprzątnął sprzed gości brudne talerze i porozkładał nakrycia do leguminy. Widząc, że goście z "fotelików" (nazwa ta była obecnie niewłaściwa, gdyż przy wszystkich stołach były foteliki) zabierają się do wyjścia, podbiegł do nich, by się im ukłonem przypomnieć i w odpowiedniej chwili wyciągnąć rękę po