uśmiechów, zbiegł z werandy.<br>Po przekąsce pierzchły wszelkie zmartwienia. Paragon zagwizdał swoje "Ri - fi -fi", wsadził ręce w kieszenie, rozejrzał się po pogodnym świecie, uśmiechnął się do sunących nad lasem obłoków i raźnym tanecznym krokiem poszybował w stronę szałasu &lt;page nr=226&gt;<br>W szałasie nikogo nie było, tylko spod sąsiednich krzaków smyrgnął młody zając, pokazując panu inspektorowi biały ogonek. W zaroślach zanosiły się śpiewem ptaki. Dzięcioł kuł pień starej sosny. Jego czerwony kapturek dygotał w pracowitym rytmie. Znad strumyka zerwała się kraska. Przemknęła nad czubkami młodych świerków i zaszyła się w gęstwinie. Panował radosny nastrój słonecznego, letniego południa.<br>Paragon zastanowił się chwilę.<br>"Jeśli ich