świecie nie było. I nikt<br>nie wierzył już, że będziesz. Ale ja wierzyłem, że będziesz, i<br>wierzyłem, że to ty będziesz. I posadziłem wtedy to drzewko, żebym nie<br>był taki sam w swojej wierze. A teraz prawie już ma.<br> - Nie żal ci go będzie? - spytałem z wyrzutem, bo mnie samego żal<br>jakiś ogarnął.<br> - Żal, nie żal - powiedział, aby mnie zbyć.<br> - Mówiłeś nieraz, że się już zadomowił u nas - powiedziałem. - Cóż<br>nam teraz zostanie? Wyróżniał nas ten jesion. Mówili obcym o nas: "To<br>tam, gdzie ten jesion wysoki". I zazdrościli nam ludzie, że taki cień<br>mamy pod bokiem w lecie.<br> - Bo myśleli