czasem przez husarię walczącą właśnie szablą), był bronią dworską, wojskową, ceremonialną, ozdobną - wreszcie symboliczną. I właśnie w postaci symbolicznej przetrwał po wiek XVIII - vide miecz koronacyjny Stanisława Augusta Poniatowskiego (z jakże piękną orlą głowicą). O jego dobrej kondycji jeszcze w drugiej połowie XVI w. świadczą Artykuły rotmistrzom opowiadane, w których zaleca się, aby w rotach husarskich "miecze <gap> mieli wszyscy, a nie szable". Ale wówczas szabla była już bronią wielce popularną, coraz bardziej zyskującą sobie poważanie. Co było przyczyną tych radykalnych zmian? Skutki omówionych już wcześniej uwarunkowań, a także panowanie króla Stefana Batorego (1576-1586), krótkie, lecz jakże ważne dla polskiej wojskowości. Ono