Typ tekstu: Książka
Tytuł: Klechdy domowe
Rok wydania: 1996
Rok powstania: 1960
oczy razi. Zagapił się Dobek, a ludzie zbiegli się i szepczą, że to sam król Bolesław, co go Chrobrym zwą.
Król zaś podjechał bliżej do kmieci i pyta, jak im się w tej dolinie żyje.
- Jak się żyje, królu nasz miłościwy? - pokłonił się Dobek. - Ano, dunaj pola nam zabiera, ziemię zalewa.
- Jakże to - powiada król - kiedy ciasno między górami dunajowi, to mu drogę na świat otwórzcie, a pójdzie precz od was.

I kazał król ludziom, aby młotów i toporów się jęli i przez Pienińskie Góry wąwóz przerąbali.
Posłuszni królewskiemu słowu zabrali się ludzie z Podhala do roboty. Ale nie szło im
oczy razi. Zagapił się Dobek, a ludzie zbiegli się i szepczą, że to sam król Bolesław, co go Chrobrym zwą.<br>Król zaś podjechał bliżej do kmieci i pyta, jak im się w tej dolinie żyje.<br>- Jak się żyje, królu nasz miłościwy? - pokłonił się Dobek. - Ano, dunaj pola nam zabiera, ziemię zalewa. <br>- Jakże to - powiada król - kiedy ciasno między górami dunajowi, to mu drogę na świat otwórzcie, a pójdzie precz od was. <br><br>I kazał król ludziom, aby młotów i toporów się jęli i przez Pienińskie Góry wąwóz przerąbali. <br>Posłuszni królewskiemu słowu zabrali się ludzie z Podhala do roboty. Ale nie szło im
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego