ale i cierpliwości oraz wyobraźni w transponowaniu ornamentu na splot tkacki. Błachowski przypuszcza, że technika ta pojawiła się w tej części Polski i w Prusach w XVIII w. za sprawą tkaczy sprowadzonych z Włoch i Szkocji. W drugiej połowie XIX w. dywany tkano na Kurpiach i na Podlasiu. Kupowali je zamożni chłopi. Moda sprawiła, że po ostatniej wojnie wyrabiały dywany także tkaczki wiejskie, przystosowując do ich wyrobu domowe warsztaty. Konkursy organizowane przez Cepelię i muzea, możliwość sprzedaży w mieście, udział w wystawach zarówno krajowych, jak i zagranicznych ożywiły inwencję kobiet. Obok fabrycznych wzorów kapowych, popularnych na wsi, zaczęły tworzyć kompozycje własne