urzędnika, w tym wypadku ministra. Urzędnik ma bowiem obowiązek pozyskać dla swego programu przynajmniej znaczną część społeczności lokalnej, jeśli nie większość. W innym wypadku w systemach demokratycznych nawet najlepszy plan skazany jest na niepowodzenie. By zjednać sobie lokalną społeczność, urzędnik musi znać lokalne i regionalne uwarunkowania rozwoju, w tym stan zamożności społeczeństwa, sytuację na rynku pracy, kwalifikacje siły roboczej i jej mobilność, a nade wszystko musi przynieść ludziom odpowiedź na pytanie, jakie szanse rozwoju otworzy przed nimi jego decyzja. Odpowiedź wiarygodną, popartą wyliczeniami i - o ile to możliwe - przykładami skutków podobnych decyzji w innych regionach Europy. Próbą odpowiedzi na takie pytania