parę. Od tamtego czasu obsesyjnie zbiera każdy paragon. Wiszą na gwoździu, dopóki nie wyrzuci na śmietnik kupionej rzeczy. <br>Podziwiam jego upór i każdego, kto wraca do sklepu z powodu wadliwego obuwia. Ja gubię paragony, kwity i nie lubię, gdy sprzedawca patrzy na mnie jak na oszusta. Finał jest taki, że zanoszę do szewca na własny rachunek odklejone podeszwy. Albo wściekam się, gdy patrzę na czerwoną skórę na stopach, bo taki kolor właśnie w tym dniu miały buty. <br>Ze mnie nie da się już zrobić świadomego klienta. I dlatego większość butów od lat kupuję po ich rzeczywistych cenach, czyli podczas przecen. Nie