chłopów do pańszczyzny przewidziana była kara śmierci. W za<br>kresie polityki zagranicznej Traugutt zajął postawę bardziej elastyczną wobec IICesarstwa. Czartoryskiego zatrzymał na stanowisku, lecz ograniczył jego kompetencje.<br>Widząc, że Austria zbliża się ku Rosji i Prusom, nawiązał znów stosunki z Garibaldim i emigracją węgierską dla wspólnego działania przeciw Austriakom. Właśnie zaognił się spór niemiecko-duński o Szlezwik, wojna europejska wydawała się niewykluczona, w związku z tym Traugutt zaczynał brać pod uwagę rozszerzenie powstania i na dwa pozostałe zabory.<br>Doprowadzony do władzy przez białych Traugutt próbował szczerze ratować powstanie, dlatego też nawracał do polityki czerwonych. Nie mógł już zdziałać wiele: raz dlatego