obudził ponownie, ktoś stał w nogach łóżka. Czerwony blask słońca, rozlany na podłodze, wspinał się po nim do góry, wyjmując z przedwieczornego mroku szczupły bark i pochyloną czujnie głowę.<br>- Kajaki? - szepnął Polek.<br>- Aha. Podszedł na palcach, stanął niepewnie u wezgłowia. Patrzył na Polka z dziwną ciekawością i lękiem.<br>- Ale ciebie zaprawili, jedry ich pałki.<br>- Mh.<br>- Oni też dwa dni do szkoły nie przychodzili. Strupla to nawet stary do miasta woził.<br>- A jaki dziś dzień?<br>- Nie wiesz? Piątek.<br>- To ten sam?<br>- Jaki?<br>- Nie, nic... Myślałem... Myślałem... - Polek nie dokończył, zmęczony. Kajaki siadł na brzeżku łóżka. Cienkie jego włosy sterczały uważnie na wszystkie