na ławce, bo przecież właśnie trwa matura i kwitną kasztany.<br>Eli Barbura - kolejnego pisarza-emigranta łączą z Wilhelmem Dichterem dwie rzeczy: data emigracji - 1968 r. i środowisko, z którego się wywodzą bohaterowie ich autobiograficznych powieści. Jednak młodszy o ponad 10 lat od Dichtera Barbur to już zupełnie inne pokolenie. Jemu zarażenie ideologią nie grozi, a z wiary swoich bliskich po prostu drwi.<br>Powieść Eli Barbura to bardzo przekorny portret marcowej generacji, o której z powodu historycznych okoliczności zwykliśmy mówić podniośle. Uwikłanie w politykę kolegów bohatera to przypadek, którego wcale sobie nie życzyli. Protestowali przecież całkiem niechcący albo po to, żeby zaimponować