sylwetki. Bob i Jean patrzyli na nie przez długą <br>chwilę. Patrzyli, kiedy tamci zbliżali się szybkim krokiem, wołając <br>coś i wymachując rękami.<br><br>Potem Bob opuścił głowę.<br><br>- To znowu złudzenie, Jean - powiedział z rozpaczą. - Ja <br>widzę tylko dwoje dzieci.<br><br>- Ja też widzę dwoje dzieci - szepnął Jean przymykając <br>oczy. - Pustynia robi sobie żarty dość okrutne. Zamknij oczy. <br>Niech znikną.<br><br>Ale mimo to słyszeli jakieś kroki. A potem jakiś chłopięcy <br>głos powiedział:<br><br>- &lt;foreign&gt;Do you speak English?&lt;/&gt;<br><br>Powiedział to powoli i śmiesznym akcentem. Ale Bob wciąż nie chciał <br>wierzyć.<br><br><br>- Jean, słyszałeś coś? - spytał.<br><br>- Tak.<br><br>- Co?<br><br> - Ktoś spytał, czy mówimy po angielsku - powiedział <br>szeptem Jean. I