telegraf wzrokowy" (za pomocą chorągiewek oddziały Pogotowia mogły się porozumiewać ze sobą za pomocą kilku prostych znaków oznaczających komendy). W czasie poszukiwań dzielił ratowników na oddziały (co najmniej po 3 ratowników w jednym). Członkowie poszczególnych oddziałów rozsypywali się w terenie i szukali zaginionych aż do skutku. Przy dłuższych poszukiwaniach stosował zasadę, że jeden oddział poruszał się granią, drugi trawersował ścianę w połowie jej wysokości, a trzeci szedł piargiem u podstawy ściany, co zastosowano w masywie Czerwonych Wierchów w czasie poszukiwań Aldony Szystowskiej w roku 1912. Zaruski wprowadzał także zimowe szkolenie ratowników i przewodników tatrzańskich w jeździe na nartach. Na fotografiach widać