widzieliśmy w Teatrze Powszechnym. Młodzi aktorzy, którzy tam grali, przeszli przez doświadczenia kamery. Grali właśnie filmowo, na spięcia, na zbliżenia, na pełną intensywność gry, kiedy wchodzili na plan. W ten sam sposób odegrała swój krótki epizod Urszula Modrzyńska w &lt;name type="tit"&gt;Henryku IV&lt;/&gt;, w łódzkim spektaklu reżyserowanym przez Bardiniego. Na tej samej zasadzie rozegrał ze swoimi wspaniałymi aktorami Peter Brook &lt;name type="tit"&gt;Tytusa Andronicusa&lt;/&gt;. Oto są ogólne preliminaria dyskusji o odkryciu prawdziwego Shakespeare'a przez film.&lt;/&gt;<br>&lt;who3&gt;DYGAT: Ty uważasz, że filmy Oliviera wnoszą jako filmy coś nowego do sprawy wystawiania Shakespeare'a w ogóle, a mnie się wydaje, że to jest jednak tylko filmowy teatr. Olbrzymich możliwości