z najnowszymi zdobyczami europejskiej sztuki wojennej i budowy okrętów. Nie trzeba jednak myśleć, że biedni więźniowie jęczeli w kazamatach. Wręcz przeciwnie, ucieczki z Tanczun były rzadkością. Piraci bowiem mieli szacunek dla wiedzy fachowej i uważali, że pod strachem i przymusem pracuje się źle. Na użytek swych wykładowców trzymali przeto piwniczkę zasobną w trunki białych ludzi, a także sprowadzali im najpiękniejsze i najdroższe dziewczęta z pobliskiego Kantonu.<br> Mózgiem tego całego przedsiębiorstwa był młodzieniec z lekką skłonnością do tycia, imieniem Czang-pao. Więźniów, którzy nie chcieli płacić okupu, zrzucał na lince z głównego masztu tak długo, aż im powyłamywał kości i wreszcie rozbił