oddziałów o prawo do ewakuacji za granicę była przejawem naiwności. W rzeczywistości Armii Czerwonej zależało na zadaniu dobijającego ciosu wojskom polskim i osiągnięciu wyznaczonych linii demarkacyjnych.<br>Z militarnego punktu widzenia alternatywa dla koncepcji Naczelnego Wodza mogła być jedynie zdecydowana walka obronna od samego początku inwazji i w nieuchronnej konsekwencji zużycie zasobów ludzkich i technicznych, pozostających w tym czasie po prawej stronie Wisły. 17 września dodatkowym czynnikiem wpływającym na taką decyzję marszałka E. Rydza-Śmigłego było zapewnienie ze strony rządu rumuńskiego o umożliwieniu tranzytu dla opuszczających kraj polskich oddziałów wraz z uzbrojeniem do rumuńskich portów czarnomorskich w celu przetransportowania ich drogą morską