w jego przypadku inna forma dewiacji wobec norm i wartości zalecanych przez pracodawcę. Może wówczas dojść np. do absencji nie usprawiedliwionej, obniżenia jakości produkcji, pogorszenia jakości współżycia społecznego lub innej manifestacji nieprzystosowania. Zachowania te nie muszą jednak mieć charakteru alternatywnego lub <orig>dysjunktywnego</orig> względem absencji, tj. nie muszą się wyłączać lub zastępować w stosunku do absencji chorobowej. Znacznie częściej zjawiska te przejawiają charakter <orig>konjunktywny</orig>, czyli współwystępują z absencją. Jeżeli tak jest, oznaczałoby to, że współwystępowanie lub zamienność tych form zachowań może być następstwem działania jakiegoś bardziej podstawowego mechanizmu, który warunkuje przebieg przystosowania pracownika w środowisku pracy. Wydaje się, że zagadnienie sprowadza się