natrętne źdźbła słomy, i próbował wstać. Kulejąc wszedł ponownie do rzeki.<br>- Chodź, nie wygłupiaj się! - krzyknął Kajaki. Łapa milczał. Polek ciężkim kłusem podbiegł do ściany, aby rozpocząć wspinaczkę po raz drugi. Widzieli, że ma łokcie zdarte do krwi, że koszula jest już w strzępach. Aż tu na górze słychać było zawzięte sapanie Krywki, który drąc pazurami glinę wdzierał się coraz wyżej. Na ostatnim odcinku wspinaczki znów był o krok od niepowodzenia. Ale tym razem dosłownie zębami wgryzł się w ścianę. Płacząc i rzężąc ze zmęczenia dotarł jednak do krawędzi i kiedy wciągnął się łokciami na górę, opuścił naraz głowę, chowając ją