de Chardin i w ogóle pompowano się społecznym zapałem. Co nie znaczy, że chcę się tutaj przedstawić jako zwolennik manicheizmu w jego formach znanych nam z historii. Myślę tylko, że pewien komponent manichejski jest nam i potrzebny, i trudny do uniknięcia.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div1&gt;41<br>Bardzo jestem zażenowany. I powinienem zbadać powody tego zażenowania, które pojawia się, ile razy próbuję mówić o mojej wierze religijnej. Nie ma trudności, kiedy zagadnięty o wyznanie odpowiadam, że rzymskokatolickie, tak jak to robią moi koledzy Irlandczycy i Włosi. Jakiegoż Włoch może być wyznania, jeżeli nie rzymskokatolickiego? Ale wśród nieokreśloności i płynności amerykańskiej, gdzie, gdybym dodał, że naprawdę jestem