prorokami?<br>Pytanie nie przynosiło zaszczytu. Ówcześni prorocy, wśród których było mnóstwo szalbierzy i szarlatanów, włóczyli się tłumnie po kraju, naprzykrzali się żebraniną i każdemu, kto tylko zechciał, wróżyli przyszłość za strawę czy jałmużnę. Ludzie odnosili się do nich z zabobonnym lękiem, ale w gruncie rzeczy mieli ich w pogardzie. W zbiegowiskach gawiedzi padały raz po raz lekceważące pytania: "I któż jest ojcem ich?''<br>Saul również nie zyskał ich życzliwości i od tego czasu utarło się uszczypliwe powiedzenie: "Czyż i Saul między prorokami?''. Akt namaszczenia odbył się w największej tajemnicy; Saul nawet najbliższej rodzinie nie zdradził, co mu się &lt;dialect&gt;przygodziło&lt;/&gt; w Ramataim