E, niewielka.<br>- Wiesz, ten młodszy to zupełnie podobny do mego brata. Aż mnie za serce chwyciło, gdym go zobaczył... Taki młody i już Parki kończą jego nić... - mówił powoli chropawy głos.<br>- A gdzie twój brat?<br>- Pod Mutiną, na wsi. Tam moi starzy mają kawał ziemi...<br>Rozmowa ucichła. Przez szpary niedbale zbitych desek przedzierało się światło słoneczne. Złote plamy jak motyle drżały na głowach drzemiących uwięzionych legionistów.<br>- Cóż, Kaliasie, będziemy mężni - uśmiechnął się Polluks - na tym naszym ostatnim gladiatorskim popisie.<br>- Nie boję się - odparł urażonym głosem chłopiec.<br>- No stary, czego się złościsz? - ciepło powiedział Polluks i pieszczotliwie otarł policzek o jego ramię