tutaj o zachowaniach, które - niezależnie od kontekstu i formy, w jakiej są manifestowane - określa się mianem: nonkonformizmu innowacyjnego (twórczego), konstruktywnego antagonizmu, moralnego perfekcjonizmu, Ťtwórczego niepokojuť, prospołecznego heroizmu, prospołecznego zaangażowania, altruizmu, cywilizacyjnej nadnormalności, pozytywnego nieprzystosowania społecznego itp. nazwami".<br>Kwaśniewski podał następujące przykłady mające ilustrować empiryczną treść pojęcia "pozytywna dewiacja społeczna". Oto, zdaniem autora, pozytywnymi dewiantami są m.in. honorowy krwiodawca, osoba ratująca komuś życie z narażeniem życia własnego, młody człowiek, który potrafi wyzwolić się spod presji zdemoralizowanego środowiska, twórca-nonkonformista, osoba wytrwale przeciwstawiająca się nadużyciom i korupcji. Z empirycznych prac Kwaśniewskiego i Kojdera wynika ponadto, że do kategorii pozytywnych dewiantów byli oni