robić<br>żadnych gwałtownych ruchów. Człowiek w wypadku zagrożenia zwykł<br>zawsze biec, a tu trzeba było iść wolno. O kilka<br>kroków przed nim leżała wielka sterta wiórów drewna. Obejrzał<br>się do tyłu i szybko zagrzebał się w wióry.<br> Siedział jak mysz pod miotłą. Niedługo usłyszał odjazd<br>pociągu. Dopiero po pewnym czasie zdecydował się wychylić<br>głowę z wiórów. W promieniu kilkudziesięciu metrów nie<br>zauważył nikogo. Szybko więc wyskoczył i otrzepał się,<br>zdecydował się bowiem pójść na stację, aby się dowiedzieć,<br>kiedy odjeżdża następny pociąg do Budapesztu. Nerwy miał<br>napięte do granic możliwości. Szedł powoli, tylko oczy miał<br>rozbiegane, gdyż obserwował, czy nie nadchodzi