Czas wstrzeliwania wstępnie przyspieszonych (do 10 GeV) protonów wynosi 23 s, czas przyspieszania 9 s. W każdym kolejnym cyklu energia zwiększa się o 2,5 MeV. Indukcja magnetyczna wynosi 1,8T, zużycie mocy 50 MW. Koszt urządzenia wynosił w 1975 r. 2 miliardy dolarów.<br> Znacznie wyższe energie można uzyskać, wykorzystując zderzenia cząstek przyspieszanych w dwu przeciwnie skierowanych strumieniach, stosując technikę skrzyżowanych pierścieni akumulacyjnych (ISR). Unika się tu straty energii wynikającej z zachowania momentu pędu przy zderzeniu szybkiej cząstki z nieruchomą tarczą. Kiedy bowiem energia cząstki przyspieszanej, np. protonu, przewyższa energię spoczynkową cząstek tarczy, wówczas traci się większą część energii na ruch