gdy człowieka ogarnia pragnienie bliskości, choćby złudnej: towarzyszenie cudzemu życiu nie gasi pragnienia.<br>Można chodzić po ulicach. Ulice są teraz kolorowe, pełne bogatych witryn. Samotność źle się jednak od nich odbija i strach jest tak chodzić w czasach, gdy pojedynczym wyrywa się torebki.<br>Można siedzieć przed telewizorem. Telewizja jest wielką zdobyczą samotności. Każdy samotny natychmiast po obudzeniu się lub po powrocie z pracy włącza telewizor, który jest osobą. Wielość kanałów zdobyczą nie jest - ważne, żeby coś gadało, choćby z jednego. Można poczytać. Coś robić, życie składa się wszak z robienia czegoś. Moja kumpelka A. - nie nowa wolna, ale w starym stylu